GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ : - Muhammed Dinçer'in annesi Sevgi Dinçer ile röportaj - Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi'nde görev yapan Uzman Dr. Emine Esra Bilir ile röportaj 6 ŞUBAT DEPREMLERİNİN BİRİNCİ YILI - Doğum gününde enkazdan çıkarılan genç, profesyonel basketbolcu olmayı hedefliyor - Asrın felaketine Adıyaman'da yakalanan, bir bacağı ampüte edilen Muhammed Dinçer: - "Altı kişilik ailemden geriye annem ve ben kaldık. Bundan sonra ampüte basketbolla profesyonel olarak ilgileneceğim" - Anne Sevgi Dinçer: - "Rabbim bir çocuğumu bana bağışladı. Beni sağ bıraktı ki ben de oğluma bakabileyim. Son nefesime kadar oğlumla olacağım" ANKARA (AA) - YEŞİM SERT KARAASLAN - Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat 2023'te meydana gelen depremlerde babası ile üç kardeşini yitiren ve kendisinin de sağ bacağı ampüte edilen Adıyamanlı Muhammed Dinçer, şimdi profesyonel basketbolcu olabilme yolunda ilerliyor. Dinçer, deprem anında yaşadıklarını ve tedavi sürecini AA muhabirine anlattı. Adıyaman'da ailesiyle birlikte yaşayan Dinçer, oturdukları binanın 5 katlı olduğunu aktardı. Deprem günü kar yağdığını, havanın da çok soğuk olduğunu belirten Dinçer, deprem anlarını şöyle anlattı: "Uyurken birden sanki biri beni havaya fırlattı. Kardeşlerim odalarında yatıyordu, hemen onların yanına koştum. Kardeşlerimin üstüne atladığım gibi her yer yıkıldı. Üç kardeşim vardı, 18 yaşında biri erkek biri kız ikiz ve bir de 24 yaşında ablam vardı. Babam da yatak odasında yatıyordu, onun hiç sesini duymadım. Annem il dışındaydı. Gözlerimi açtığımda bir kardeşim uyanıktı, onunla konuştuk, bilincini açık tutmaya çalıştım ama bir süre sonra bilincini kaybetti ve vefat etti. Üç kardeşim de yanımdaydı. Yaşam üçgenimiz yoktu, sadece başım dışarıda, kalan tüm vücudum enkaz altındaydı. Zor nefes alabiliyordum. Kardeşimin birini ellerimle kazıyarak enkaz altındayken ben çıkarttım. Babamın cansız bedenini de depremin yedinci günü çıkartmışlar." Sağ bacağının üzerine düşen kolon sebebiyle kıpırdayamadığını söyleyen Dinçer, Adıyaman'da olmayan annesinin yaşadığı düşüncesiyle enkaz altında hayata tutunduğunu dile getirdi. - "Altı kişilik ailemden geriye annem ve ben kaldık" Dinçer, ailesinin cansız bedenleri yanındayken hayata tutunmaya çalışmanın çok zor olduğunu vurguladı. Depremden yaklaşık 48 saat sonra, doğum günü olan 8 Şubat'ta gönüllülerce enkazdan çıkarıldığını söyleyen Dinçer, Doğum gününün 8 Şubat olduğunu belirten Dinçer, "Enkazdan da doğum günümde çıkarıldım. Doğum günümde enkazdan çıkarılmak tekrar bir doğum oldu benim için, yeniden hayata geldim." diye konuştu. Dinçer, annesinin depremi duyduğu gibi Adıyaman'a geldiğini ifade ederek, "Annem yanıma geldiğinde ben gökyüzüne bakmaya başladım, annem beni hayata bağladı. Altı kişilik ailemden geriye annem ve ben kaldık. Artık, anneme nasıl bir hayat sunabileceğimi düşünüyorum. Mücadelem annem için." dedi. - "Sırt sırta vererek hayata tutunacağız" Dinçer, enkazdan çıkarıldıktan sonra hastaneye götürüldüğünü ve 10 şubatta bacağının Adıyaman'da tedavi gördüğü hastanede ampüte edildiğini anlattı. 11 şubatta Ankara'ya sevk edildiğini belirten Dinçer, sözlerine şöyle devam etti: "20 Martta fizik tedavi sürecim başladı. Umudumu kaybetmiştim ama doktorlar ve tüm sağlık çalışanları tekrar hayata tutunmamı sağladı. Fizik tedavi sürecimle birlikte sporla da ilgilenmeye başladım. Şimdi, okulumu bitirip antrenör olmak istiyorum. Basketbolla ilgileniyorum. Gençlik ve Spor Bakanlığı'nın düzenlediği etkinliklerde spor dallarıyla tanıştım ve basketbolu seçtim. Bundan sonra ampüte basketbol ile profesyonel olarak ilgileneceğim. Annem benim, ben onun arkasında olduğum için sırt sırta vererek hayata tutunacağız. " Dinçer, depremin dünyaya bakışını değiştirdiğini, artık zamanın ne kadar kıymetli olduğunu çok daha iyi anladığını söyledi. Hayatın mücadele olduğunu ama anların değerini bilmek gerektiğinin altını çizen Dinçer, "Bir yere ulaşmak istiyorsan koşacaksın. Koşamıyorsan yürüyeceksin, yürüyemiyorsan gerekirse sürüneceksin, sürünemiyorsan emekleyeceksin. Her ne olursa olsun mücadele edecek ve hedefe ulaşacaksın. Ben de şimdi bacağımı kaybettim ama protezim takıldı ve yeni bir yol belirledim. Şimdi hedeflerime ulaşmaya çalışıyorum. Engellilerin de her şeyi başarabileceğini göstermek istiyorum." diye konuştu. - "Çaresizliği gördüm" Dinçer'in annesi 44 yaşındaki Sevgi Dinçer de Adıyaman'da evinin olduğu yerdeki enkazı görünce şok olduğunu belirterek, gözyaşları içinde "Çaresizliği gördüm." diyerek duygularını dile getirdi. Üç çocuğunu depremde kaybettiğini daha sonra öğrendiğini anlatan anne Dinçer, şunları kaydetti: "Bana önce ikizlerin yaşadığını ve hastane olduklarını söylediler ama oraya gittiğimde öğrendim. Muhammed de bana 'Anne, kurtaramadım kimseyi' dedi. Çocuklarımın nerede olduğunu sordum hastanedekilere, acı haberi orada öğrendim. Rabbim, bir çocuğumu bana bağışladı. Keşke, ben de orada olup gitseydim diyorum bazen ama Rabbim'in bildiği vardı. Beni sağ bıraktı ki ben de oğluma bakabileyim. Şükürler olsun... Yarınımız yok, ileride ne olacağını bilemiyorum. Bundan sonra Rabbim bana sağlık verdiği sürece oğlumun başında olacağım. Son nefesime kadar oğlumla olacağım. Dileğim, Rabbim bir daha yaşatmasın, düşmanımın başına vermesin, kimsenin canı yanmasın, kimseyi de evladıyla sınamasın. Eşimi de kaybettim ama evlat acısı çok farklı." - "Şu an protez uyumunu sağladı" Muhammed Dinçer'in tedavisinden sorumlu olan Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi'nde görev yapan Uzman Dr. Emine Esra Bilir de "Muhammed hastaneye geldiğinde ampüte edilmişti. Burada hastamızın fizik tedavi sürecini erken dönemde yara bakımıyla başlattık, güdük bölgesindeki yaranın iyileşmesi tamamlandı. Ardından protezin reçetelenmesi ve uygulanması, eğitim süreci yapıldı. Ortopedi bölümünde bir ameliyat daha geçirdi. Şu an protez uyumunu sağladı." bilgisini verdi. Muhammed Dinçer'in genel sağlık durumunun iyi olduğunu ifade eden Bilir, "Şu an gayet iyi. Hedefleri, hayalleri var. Biz de bunları yerine getirebilmesi için hazırlamaya çalışıyoruz. Artık sosyal hayata adaptasyon sürecini yaşıyor." dedi.