Ey Şehr-i Sinop!
Sükunete haiz ateşinin altında küllenen sözler var
Söylenilemeyen…!
Denizlerinin sağında solunda uçan dilsiz martılar var
Her şeye şahit olan…!
Dağlarının eteklerinde nankörler var
Seni göremeyen…!
Nasıl da coşkun ve de taşkınsın, her şeye rağmen
Hala asilce hepsini benimsemen var...!
Hırçın olsan da bazen, yatışmış dalgasız kendince eğleşen.
Huysuzun tedirgin gönlünü serin tutan sen!
Kıyında oturan sekeneler, kara yazıyı bile asude bahar gibi görürler
Başlarlar, yanık sesle manzumeler okumaya, bir sen duyarsın
Bir de gökler…!
Ah bir dile gelsen de konuşsan! 
Kaç şiir adandı sana, keşke söylesen
Kaç adamı, kaç kadını kendine cefayla cebren sürgün ettin
Sesin çıkmıyor neden?
Derya Sabuncu
Editör/Yazar