Herkese selamlar. Ben Şeyma Karadaş. Vitrin Haber sitesine yeni katılan bir köşe yazarıyım. Diyarbakırlıyım ve hemşirelik bölümü birinci sınıf öğrencisi olarak Sinop Üniversitesinde eğitimimi sürdürüyorum. Bu elbette yazarlık alanında ilk tecrübem değil. Yaşıma göre naçizane, iyi bir tecrübem olduğunu düşünüyorum. Henüz 16 yaşındayken çıkarmış olduğum bir kitabım var. Gerçi bu yaş, üniversiteye ilk adımlarını bir ay önce atmış biri için çok da uzak sayılmaz. Fazla uzatmadan şunu söyleyebilirim ki yazma serüvenim çocukluğuma dayanıyor. Yaşadığım ilçede de köşe yazarlığına devam etmekteyim. Bunun yanında daha çok insana ulaşabilmek adına Vitrin Haber'e köşe yazarlığı yapma konusunda bir ricada bulundum ve sağolsunlar beni kırmadılar. Bahsedeceğim konuya giriş yapmadan önce sizlere çok kısa kendimi tanıtmak istedim bu şekilde.
 Yazmaya tutku besleyen insanların genelinde olan bir durum vardır bilir misiniz? Sorgulamak. Ben de üniversiteye başladığım günden bu yana daha da derin bir sorgulamanın tam kalbinde buluyorum kendimi. Bu durumdan şikayetçi değilim kesinlikle. Çünkü kimi zaman bazı sorgulamalar canımı sıksa da onların beni hep bir adım ileriye taşıyacağının bilincindeyim. Yaklaşık 8 sene önce yazma yolculuğumda bana ilk desteği sağlamış ve benim için çok değerli olan bir hocamın, yine yıllar öncesinde tavsiye ettiği bir filmi izledim geçenlerde. 3 İDİOT. Aamir Khan'ın ünlü filmlerinden. Belki bilirsiniz. Henüz izlemeyenler olabilir bu sebeple de çok anlatmayacağım izlemek isteyenler için. Ama filmde özellikle beni etkileyen ve değinmek istediğim bir nokta var: Eğitimi, yüksek not kaygısı bünyesinde tekdüzeleştiriyoruz. Bilmem sizler de bunun farkında mısınız? Yüksek not alan öğrenci başarılı, kötü not alan öğrenci ise işlevsiz bir beyne sahip algısı var ne yazık ki. Bu algıyı kırma yolunda olan Rancho adlı karakter de tam bu bağlamda savunuyor kendince benimsediği asıl eğitim modelini. Robot yetiştirmek kolay elbet. Ama parlak beyinlerin açılacağı engin denizler, emin olun robot yetiştiriciliğinden çok daha üstün bir vaziyette. Eğitim konusunda eksikliklerimiz var, evet. Ama bir şeyleri değiştirme yolunda icraata geçme cesaretine sahip değilsek, o cesareti yüreğimizde barındırmıyorsak; inanın bana farkında oluşumuz bile içinde bulunduğumuz durumu değiştirmeye yetmez. Bizler, toplumsal ve ahlaki eğitimlerimizin bir bütünü sonucu varoluşumuzu tamamlarız. Bu varoluş bünyesinin temeli olan eğitimi de buradaki ilk yazımın temeli yapmak istedim. Daha nice konuda konuşmaya ve üzerinde kafa yormaya vaktimiz olacak hep birlikte umuyorum. İlk yazı olması baabında çok da sıkmadan son bir dilekte bulunup sonlandıracağım burda. Tabi kısmet olursa ilerki yazılarda kolay kolay bırakmam sizleri onu da şimdiden belirteyim. Kendi yaşam amacınıza göre çizdiğiniz rotanın Rancho' su olmanızı en içten dileklerimle ümid ediyorum. Bir sonraki yazıda buluşuncaya dek hoşçakalın.