"Kendisini pek çok seven, çevresinde pek az sevilir. "Cenap Şehabeddin
Kendine kör kütük âşık bir seyyah olan insan !
Kendi menfaatini düşünüp,plan ve işleyişi her daim kendine göre yürüten,ben merkezli,hodbin,paylaşımcı olmayan,veyahut paylaşımlarını ve ihsanatını menfi durumuna göre değerlendiren,tüm övgülerin tek liyakat sahibi oldugu ve masumiyet timsali şahsiyetin ta kendisi oldugunu her fırsatta vurgulayan kisilerdeki hodbinligin nasıl da onları baskalarına karşı cirkin bir durusa giriftar eylediginin farkına varabilseler ahh keşke...
Çirkin durusları ve kokuşmuş ruhlarının kokusu taa öteden nasıl da yayılıyor. Merhamet ve sevginin ne demek olduğunu bilmeyen ve görmedikleri sevginin yoksunluğunu yaşayan,düşmanı kendi eliyle kazanan,kendi esaretinin esiri bir zavallı. Iyi niyet zedelenip bencillikten beslenmeye başlamışsa sonucu hiç bir sekilde hayra ulasmayacaktır. Ve hic bir guzel neticeye erismeyecektir. Bencillerde her zaman yalnız kalmaya ve hayırdan uzak olmaya mahkumdurlar. Düşününce bencillik insanın kendisine düşman hisarından başka ne olabilir ?
Bencillik insanın ayağına kadar gelmiş büyük nimetleri, iyi insanları ve dahası nice güzellikleri kaybettirir. Böylesine müzmin bir bencillik, içinde kıskançlığı, çekememezliği, hasedi ve kini, sevgisizliği, saygısızlığı da barındırıyor. Bu kötü huya yakalanmamak için, sevgi, saygı, kardeşlik, fedakârlık gibi güzel duyguları içimizde her daim yeşertmek gerekir. Bu kötü ahlak ancak ve ancak islam ahlakı ve imani bir şuurla düzelebilir.
Kuran-i kerimde bencilligi dolayısıyla karundan bahsedilir:
Hz. Mûsâ’nın amcasının oğlu ve Firavun’un yüksek seviyede görevlisi olan Karun , İsrâiloğulları’na karşı zalimlik ve taşkınlık ettiği rivayet edilir. Hz. Mûsâ’ya önce iman etmiş, fakat daha sonra bencilligi, hırsı ve kıskançlığı yüzünden ona karşı çıkmıştır. Rivayete göre İsrâiloğulları içinde dinî mâlûmatı en geniş olan kimseydi. İlmi ve servetiyle övünür, soydaşlarına karşı büyüklük taslardı. Ve malını mülkünü bilgisiyle elde ettigini ifade edip dururdu.
Yine başka ayetlerde ,
“Gerçekten insan, pek hırslı yaratılmıştır. Kendisine bir fenalık dokunduğunda sızlanır, feryat eder. Ona imkân verildiğinde ise pinti kesilir,'' (70 Mearic 19-21) Ayeti kerime benciligin kisiyi ne kadar al aşağı ettiginin en iyi ifadesinden biridir.
Velhasılı kelam insanı ateş degil kendi gaflet ve bencilligi yakar!